✨ Nie widać całej historii człowieka na pierwszy rzut oka
- Ewelina Zych-Myłek
- 25 sie
- 2 minut(y) czytania
✨ Nie widać całej historii człowieka na pierwszy rzut oka
Czasami spotkania z innymi ludźmi przypominają nam o czymś niezwykle ważnym.
🚶♀️ Dziś, jadąc taksówką, doświadczyłam sytuacji, która pokazuje, jak łatwo o osąd i ocenę, nie znając prawdy ukrytej w drugim człowieku.
🚖 Samochód, do którego wsiadłam, był zaniedbany. Na siedzeniu leżały okruszki, wnętrze wyglądało na dawno niesprzątane. Był poranek – pomyślałam, że mogę być jedną z pierwszych pasażerek tego dnia, więc tym bardziej wydało mi się to zastanawiające. Kierowca jechał w milczeniu, wzdychał, prowadził nerwowo. Radio było wyłączone.
💭 W naturalny sposób mogła nasunąć się ocena: brak dbałości, brak profesjonalizmu, zniechęcenie do pracy.
Dopiero na końcu trasy usłyszałam słowa, które całkowicie zmieniły perspektywę:
🕊️ „Wie pani co? Nie mogę sobie poradzić. Dwa tygodnie temu zmarł mój syn. Młody chłopak. W tym tygodniu miał brać ślub. Życie mi się skończyło.”
W jednej chwili zmieniła się perspektywa tej sytuacji. Brud w taksówce przestał być oznaką niedbalstwa, a rwana jazda – braku umiejętności. Stały się one śladami bólu i cierpienia.
🌍 Uniwersalna lekcja
To wydarzenie niesie uniwersalne przesłanie: nie wiemy, jakie historie noszą w sobie ludzie wokół nas.
Spotykamy ich w przypadkowych sytuacjach – w pracy, w sklepie, w autobusie czy w taksówce – i często widzimy tylko zewnętrzne oznaki ich zachowania.
Zbyt łatwo wtedy przychodzi nam interpretacja: że ktoś jest niegrzeczny, zaniedbany, mało zaangażowany.
A prawda może być zupełnie inna.
💔 Być może ten człowiek właśnie stracił bliską osobę.
⚖️ Być może walczy z chorobą, z kryzysem, z samotnością, o której nikt nie wie.
To, co zewnętrzne, nigdy nie oddaje pełni wewnętrznej historii.
Dlatego spotkanie z kierowcą taksówki jest przypomnieniem, że każda napotkana osoba niesie ze sobą niewidzialny bagaż doświadczeń. 🎒
Nasza rola – jako ludzi – nie polega na ocenie, ale na zatrzymaniu się i dostrzeżeniu Człowieka.
Czasem wystarczy chwila uważności, spojrzenie bez krytyki, milczenie pełne Obecności.
💠 Powołanie i misja
To zdarzenie po raz kolejny przypomniało mi, że od zawsze ludzie dzielą się ze mną swoimi życiowymi historiami. Nawet w codziennych, przypadkowych sytuacjach – w podróży, w kolejce, w rozmowie z obcym – otwierają się i mówią o tym, co najboleśniejsze i najbardziej osobiste.
🔑 Jako psychotraumatolog i terapeuta towarzyszę ludziom w trudnych momentach: w żałobie, po stracie, w kryzysach, w doświadczeniu przemocy czy w relacjach z osobami narcystycznymi.
Pomagam im zmierzyć się z bólem, którego inni nie widzą, a który często staje się niewidzialnym ciężarem codziennego życia.
Moja praca polega na tym, by człowiek – obok bólu – mógł na nowo odkryć w sobie przestrzeń na życie, bliskość, nadzieję. 🌱
Bo trauma nie musi definiować całego istnienia – może być punktem zwrotnym, z którego powstaje coś nowego.
⏸️ Zatrzymaj się
Dlatego dziś chciałabym zostawić Tobie, pytanie:
📌 kiedy ostatnio spojrzałeś na drugiego człowieka bez oceny, z otwartością na to, że jego historia jest większa niż to, co widzisz?
Bo za każdym gestem, spojrzeniem, milczeniem, nawet za brudnym wnętrzem samochodu – może kryć się niewypowiedziany dramat.
Ewelina Naturia Pańczyk, MBA
Psychotraumatolog | Mediator | Terapeuta VR | Specjalista Resocjalizacji | Psychosomatyk
Prezes Fundacji Instytut Świadomości
Komentarze