💠Jako psychotraumatolog i jednocześnie Mama, często myślę o zasadach budowania zdrowej, bliskiej i trwałej relacji z moją Córką. Zdefiniowanie zaopiekowania i nadopiekuńczości jest dobrym punktem wyjścia do zweryfikowania własnych schematów opieki nad dzieckiem.
♦️Czym zatem jest nadopiekuńczość?
💠Nadopiekuńczość rodzicielska to zachowanie rodziców polegające na nadmiernym kontrolowaniu, ingerowaniu lub nadzorowaniu życia dziecka, co może mieć negatywne konsekwencje dla jego rozwoju emocjonalnego, społecznego i psychicznego dziecka.
♦️Nadopiekuńczość rozpoznajemy poprzez:
🔺Nadmierną kontrolę: Rodzice mogą próbować kontrolować każdy aspekt życia dziecka, od jego przyjaciół, aktywności poza domem, do codziennych czynności.
🔺Nadmierną opiekę: Mogą być nadmiernie zainteresowani codziennymi aktywnościami dziecka, do tego stopnia, że dziecko nie ma wystarczająco dużo przestrzeni na rozwój własnej niezależności.
🔺Nadmierną interwencję: Rodzice mogą ingerować w życie dziecka w taki sposób, który uniemożliwia mu podejmowanie decyzji, rozwiązywanie problemów i uczenie się na własnych błędach.
🔺Nadmierne ambicje wobec dziecka: Rodzice mogą narzucać dziecku nienaturalnie wysokie oczekiwania, które mogą być nierealistyczne lub nadmierne jak na wiek i umiejętności dziecka.
🔺Nadmierne oczekiwania wobec siebie: Zachowania nadopiekuńcze, które wynikają z traumy rodzica angażują do ciągłej czujności i nie pozostawiają przestrzeni do zadbania o własne potrzeby, co podnosi ryzyko wypalenia rodzica i gorszego funkcjonowania rodziny.
💠Nadopiekuńczość może wynikać z różnych czynników, w tym z lęku rodziców o bezpieczeństwo dziecka, chęci zapewnienia mu najlepszej możliwej przyszłości lub z własnych trudnych doświadczeń z dzieciństwa.
💠Jednakże nadmierne zaangażowanie i kontrola mogą ograniczać rozwój dziecka, jego zdolność do radzenia sobie z trudnościami oraz budowania niezależności i samodzielności.
💠Ważne, aby rodzice rozwijali zdrową równowagę między opieką a dawaniem dziecku przestrzeni do samodzielnego rozwoju i uczenia się na własnych błędach. W przypadku problemów z nadopiekuńczością, ważne jest również poszukiwanie wsparcia i porad ze strony specjalistów w terapii.
Ewelina Naturia Pańczyk
Psychotraumatolog, Terapeuta Świadomości, Naturoterapeuta