Pokolenia Mam. O tym, jak ród uzdrawia się poprzez więź i świadomość
- Ewelina Zych-Myłek
- 1 dzień temu
- 4 minut(y) czytania
Pokolenia Mam. O tym, jak ród uzdrawia się poprzez więź i świadomość
Bycie Mamą to nie tylko osobista podróż przez miłość, wyzwania i rozwój. To także wpisanie się w większą opowieść – opowieść rodu, który żyje w nas i przez nas. W Dniu Matki warto spojrzeć głębiej – poza życzenia i kwiaty – ku temu, co niewidzialne, a jednak decydujące o jakości naszych relacji i naszego życia: traumom międzypokoleniowym, więziom i ewolucji świadomości rodu.
🔶 Trauma transgeneracyjna – dziedziczone ciężary, które nosimy nieświadomie
Trauma transgeneracyjna to zjawisko polegające na nieświadomym przekazywaniu bólu, lęków, schematów zachowań, sposobów przeżywania emocji i radzenia sobie z życiem z jednego pokolenia na kolejne. Nie chodzi tu wyłącznie o konkretne zdarzenia, ale o ich emocjonalny zapis – zapis w stylu przywiązania, w sposobie reagowania na stres, w relacji do siebie i innych.
Trauma biedy, straty, odrzucenia, porzucenia, uzależnienia, przemocy, partentyfikacji – to tylko niektóre z cieni, które mogą kształtować ród przez dziesięciolecia.
🔶 Jak rozpoznać, że ród zaczyna się uzdrawiać?
To nie dzieje się nagle. Ale są pewne wyraźne sygnały, że „coś” pęka – że ścieżka cierpienia ustępuje miejsca ścieżce świadomości. Kiedy możemy mówić, że jesteśmy tym pokoleniem, które przestaje nieświadomie przekazywać cierpienie?
🔸 Zaczynamy zadawać pytania, których nikt wcześniej nie zadawał: Dlaczego tak się czuję? Czy to naprawdę moje?
🔸 Przestajemy powielać schematy rodziców i dziadków – np. nie bijemy, uczymy się mówić o emocjach, prosimy o pomoc.
🔸 Decydujemy się na terapię, rozwój osobisty, przepracowanie traum.
🔸 Zmieniamy język – przestajemy zawstydzać, obwiniać, dewaluować dzieci.
🔸 Przestajemy idealizować lub demonizować naszych rodziców – widzimy ich w całości.
🔸 Mówimy dzieciom: „Jesteś ważny. Masz prawo czuć. Jestem przy Tobie.”
🔶 Makroschematy rodu – emocjonalne DNA pokoleń
Każda rodzina niesie w sobie makroschematy, czyli głęboko zakorzenione przekonania i wzorce reagowania, takie jak:
„Miłość boli”
„Musisz być silny i sam”
„Lepiej nie ufać”
„Nie zasługuję na więcej”
„Poświęcenie to dowód miłości”
„Nie mów, nie czuj, nie ufaj”
To one organizują rzeczywistość, nawet jeśli nie są wypowiedziane. Zmiana tych makroschematów to fundamentalny krok w uzdrawianiu rodu.
🔶 Styl przywiązania: cicha matryca relacji
Styl przywiązania – bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, unikający lub zdezorganizowany – kształtuje się w pierwszych latach życia w relacji z matką lub innym opiekunem. I to on określa, jak w dorosłości tworzymy relacje, przeżywamy bliskość, budujemy własne rodzicielstwo.
To również on decyduje, czy przenosimy traumę dalej, czy potrafimy stworzyć dziecku bezpieczną bazę.
🔶 Rany pokoleń: bieda, przemoc, samotność
Niektóre rany są bardziej ukryte, ale głęboko działające:
Trauma biedy uczy, że „nie zasługuję”, że świat jest miejscem braku.
Trauma przemocy przekazuje, że miłość boli, a granice nie istnieją.
Trauma porzucenia i odrzucenia tworzy lęk przed bliskością i przekonanie, że jestem „za dużo” lub „za mało”.
Partentyfikacja – gdy dziecko staje się opiekunem emocjonalnym rodzica – niszczy granice i zdrową autonomię.
Syndrom ofiary i ratownika zamyka ludzi w błędnym kole współuzależnienia, gdzie jedna osoba poświęca się, a druga nigdy nie dojrzewa.
Trauma narcystyczna - trauma złożona zawierająca w sobie całe spektrum traum transgeneracyjnych.
🔶 Matka z raną matki – i nowe matki, które uczą się czuć
Kiedy mama sama nie była widziana, słyszana, czuta – nie miała jak nauczyć się tego wobec własnego dziecka. Nosimy wtedy „ranę matki” – głębokie pragnienie bycia zaopiekowanym, które nigdy nie zostało spełnione.
Ale dziś coraz więcej kobiet przerywa ten łańcuch. Uczą się widzieć swoje dzieci – i siebie. Uczą się czuć. I to jest prawdziwa rewolucja.
🔶 Jak rośnie ród? O ewolucji świadomości
Rod rośnie nie tylko wtedy, gdy pojawiają się nowe dzieci. Ród wzrasta wtedy, gdy jedno z jego ogniw przestaje powtarzać ból, a zaczyna tworzyć coś nowego. Gdy jedno z nas mówi: „Wystarczy”.
To nie oznacza idealnych relacji – oznacza świadome wybory. Oznacza, że:
Stawiamy granice z miłością.
Przerywamy przemoc i milczenie.
Uczymy dzieci mówić „nie”, ale też mówić „kocham”.
Potrafimy powiedzieć sobie: „już nie muszę być silna kosztem siebie”.
🔶 Terapia traumy i terapia systemowa – mosty międzypokoleniowe
Praca terapeutyczna – indywidualna i systemowa – pozwala zrozumieć dynamikę rodu. Odkrywa, co jest nasze, a co było przekazane. Uczy odróżniać lojalność od zniewolenia, empatię od wikłania, miłość od poświęcenia.
Terapia pozwala zbudować nową więź – z sobą samym, z mamą (nawet jeśli już jej nie ma), z dziećmi i z przyszłością.
🔶 Skąd wiemy, że trauma się kończy?
Nie po tym, że wszystko jest idealnie. Ale po tym, że:
Nie reagujemy już automatycznie, tylko świadomie.
Potrafimy czuć i mówić o swoich emocjach bez lęku.
Przestajemy się wstydzić swoich potrzeb.
Potrafimy dawać i brać – nie tylko ratować.
Mamy kontakt ze sobą – i odwagę być sobą.
🧭 Kolejne Pokolenia Mam
Bycie mamą to najpotężniejsza alchemia. To w nas zapisują się historie przeszłości i przez nas mogą się uzdrowić. Nie jesteśmy już tylko dziedziczkami bólu. Jesteśmy też jego transformacją.
Pokolenia Mam to pokolenia kobiet, które się budzą. Które uczą się widzieć, słyszeć, czuć – nie tylko swoje dzieci, ale i siebie.
A jeśli to czytasz – być może to Ty jesteś tą kobietą, która mówi: „Stop. Od teraz wybieram Świadomość”. I dla siebie, i dla tych, którzy przyjdą po Tobie.
Z miłością i w prawdzie,
Ewelina Naturia Pańczyk
Psychotraumatolog, Mediator, Terapeuta VR, Specjalista Resocjalizacji, Psychosomatyk
Jeżeli Ty lub osoba Ci bliska potrzebuje wsparcia terapeutycznego, zapraszam do umówienia się na konsultację i terapię,
Jeśli chcesz przeczytać więcej:
#pokolenia #ranamatki #psychotrauma #terapiatraumy #stylprzywiązania #partentyfikacja #transgeneracyjność #schematyrodzinne #psychologia #zdrowiepsychiczne #rozwójosobisty #terapia #ewelinanaturiapanczyk #instytutswiadomosci #dzieńmamy #więź #świadomość
Comentários